Col d'ornon: toch nog even genieten

Op onze derde dag in de Franse Alpen besluiten de mannen hun tijd op de alp te gaan verbeteren. Eigenlijk zou ik dat ook moeten doen, maar ik kan het echt niet opbrengen. Carolien en ik rijden met de auto op en neer voor fotootjes en filmpjes. We komen een groepje Nederlanders tegen met een auto en 1 man in fietskleding en een racefiets. Geloof het of niet maar die stapt dus bij een paar strategische bochten uit de auto, haalt de fiets van het rek, stapt op, fietst een paar meter, laat zich fotograferen en stapt weer in de auto. Ja, zo kan het ook.

Boven op de top wachten we de mannen op. Steef en Jan komen tegelijk boven, helaas minuutje langer dan gisteren. Maar Joey weet gewoon 15 minuten van zijn tijd van gisteren af te halen: 1 uur 35 minuten. Knap hoor! Wat doen we vanmiddag? Ondanks trillende benen, wil ik toch nog wel even fietsen. Daar waren we toch voor gekomen. Op naar col d'ornon. Zou een makkie moeten zijn, maar ja, na bocht 7 zou ook de alpe d'huez makkelijker worden.... Wat een schitterende omgeving weer. En wat boffen we toch met het weer. Straaltjes zweet lopen langs mijn hoofd. Hé, zo is fietsen wel weer leuk! Gaat lekker!!! Bijna bovenop een hele gemene wind. Gatver, die gaat me nu toch niet opbreken he? Jan en Steef houden me uit de wind en zo kom ik toch maar weer boven! Die berg heb ik ook weer opgevreten zegt Joey.

Een super afsluiter van een geweldig weekend in de Alpen! Wie had toch gedacht dat ik dit zou kunnen 36 kilo geleden??????