De hel die Alpe d' Huez heet....

Laten we beginnen met het goede nieuws: ik heb het gered. En het was prachtig weer. En ik heb een foto van breton.com terwijl ik op de fiets zit in bocht 2. En een prachtig fietsshirt met alpe d'huez erop (was "maar" 70 euro.... Jan was zo lief de helft te doneren. En dan nu de rest: het was een hel!!! Het begon al slecht net na de eerste bocht. Ik had het voor elkaar gekregen om 5,8 km per uur te rijden, maar dat was toch te langzaam. Voor ik het wist lag ik op de grond. Shit! Gelukkig alleen schaafwonden, maar wel een krom stuur. Een aardige mijnheer heeft me geholpen, en daar gaan we maar weer. De mannen hadden me een half uur voorsprong gegeven en mijn doel was ze pas tegen te komen bij bocht 11. Maar eerst maar eens naar bocht 16. Dan wordt het toch makkelijker???? Jezus wat is het heet!!!! Hoe doen ze dit als het 30 graden is???? Okee we gaan stoppen bij bocht 16. Daar bij dat kerkje stond net toch een groepje mensen met water enzo? Nu dus niet meer. Toch maar even rusten.

Hoezo de eerste 3 km zijn het zwaarst? De volgende zijn net zo zwaar hoor.... Bocht 13. Maar weer even drinken. Daar is Steef. Shit, niet gered dus. Bocht 12. Stoppen!!! Ik hang over mijn fiets. Daar komt net Jan aan met zijn camera op het stuur. Ook een fijn shot... Joey moet ook even stoppen. "Wat een hel he?" Wordt het nu beter? Nee hoor. Oke, dit gaat 'm toch niet meer worden binnen 2 uur. We doen van bocht naar bocht. Geeft tijd voor een paar leuke fotootjes... "Hee wijffie, had je 'm onderschat????" Nee bijdehand, ik sta hier voor mijn lol dood te gaan..... Bocht 7 in beeld. Dan kwam er toch ook een paar keer 3%? Of had ik dat gedroomd? Telefoon gaat. Ff wachten, ik fiets naar het kerkhof en dan heb ik een excuus om weer te stoppen. Carolien: ik stop bij het appartement hoor. Bocht 11 dus. Ik besluit even af te stappen. Even wordt een kwartier.... Ik moet natuurlijk wel naar boven. Maar kan ik hier niet ook gewoon gaan liggen????? Nieuwe moed, we gaan weer. Ik heb nog helemaal niet gevloekt. Zelfs dat gaat niet meer. Toch maar even doen. Wie weet helpt het... Wat een kut berg, wat een kut fiets, wat een KUT plan!!!! Het is hier ook alleen maar 9%. Hoe kan dat nou???? Zal ik mijn band leeg laten lopen? Dan moeten ze me wel kom halen.... Bocht 4. KRAMP!!!! Van mijn billen tot mijn tenen! Ik zal maar even bellen naar Steef, die zit vast al aan het bier boven..... Ik kom hoor, maar het duurt nog even. Goed nieuws van de top: vergeet alle profielen: het blijft zwaar. Joey is ook nog niet boven. Een fransman komt voorbij: ca va? Oui ca va bien. Dat zie je toch wel. Gaan we weer. Ik kan niet meer fietsen. Overal kramp. Niet genoeg gedronken? Dan maar lopen, ik zal boven komen! Hmmmm, lopen is ook geen lolletje, 10% met fiets aan je hand. Dan maar weer fietsen, gaat in ieder geval sneller. Bocht 3: afstappen, lopen..... Auauauau. Hee, fotograaf! Op de fiets weer. Wat??? Waarom gaat ie nou zijn auto in? Hij moet wel een foto maken! Oh gelukkig daar is ie weer! Ik kan zowaar nog lachen. Maar het kaartje aanpakken lukt echt niet meer. Hij stopt het in mijn achterzak.

Laatste loodjes. Ik zie Steef staan. Ik kan echt niet meer fietsen. Maar gelukkig dan nog wel fietsend over de finish! Menen juichen en klappen voor me. Ik ben niet tevreden maar wel heeeeeeel blij dat ik boven ben! Eigenlijk is niemand heel tevreden over zijn tijd. Dus morgen nieuwe poging? Ik niet!!! Volgend jaar misschien?!?!?!? Terug bij Chalet Ribot vieren we het toch met champagne. Want hé: ik ben wel bovengekomen!!!! Maar natuurlijk zijn de grappen niet van de lucht: of ik wandelschoenen voor mijn verjaardag wil.... Leuk hoor. Eten lukt niet meer. Ik ben echt gebroken. Misselijk en draaierig. Maar toch was het geweldig. En ooit ga ik dit veel beter doen!!!!